آیا شما کامل هستید؟

حتما شما هم متوجه شده‌اید که چه طور در روال تفکر امروزی ما با رویة نسبی و نظریة‌ نسبیت روبرو هستیم؟ امروزه بسیاری بر این باور هستند که اخلاقیات فقط زاده و محصولِ فرهنگ و تمدن می‌باشد، و بستگی به زمان و مکان، اخلاقیات هم شکل‌های مختلف به خود می‌گیرد. آیا چنین باوری می‌تواند با واقعیتِ وجودِ خدای قدوس و عادل، هماهنگی داشته باشد؟ با توجه به این حقیقت که خدای قدوس و عادل همیشه همان بوده که هست و تا ابد هم همان باقی خواهد ماند، ما نمی‌توانیم به دلخواهِ خود و به سادگی، اخلاقیات را بطور نسبی و وابسته به مکان و زمان گمان ببریم و مقرّر کنیم. با در نظر گرفتن این حقیقت عیسی مسیح می‌گوید: »^۴۸پس شما باید كامل باشید همان‌طور كه پدر آسمانی شما كامل است.« (متی ۴۸:۵) توجه کنید که عیسی مسیح بدونِ در نظر گرفتن زمان و مکان از ما خواسته است که کامل باشیم. در این گفته عیسی مسیح استانداردِ الهی را در نظر دارد و به ما هیچ تخفیفی نمی‌دهد که حالا تا حد توانائي شخصی، یا بطور تقریبی، یا حتی  بطور نسبی کامل باشیم. چطور امکان دارد بشری که در حضور خدای قدوس و عادل گناهکار است کامل شود؟ سئوالی بسیار بجا. جوابش این است که برای من و شما غیر ممکن است که با توانائی شخصی خود، یا به حالت تقریبی و نسبی خواستة‌ خدا را برآورده سازیم. پس باید دنبال چاره باشیم. یکی از دلایل آمدن عیسی مسیح به این دنیای خاکی برای حلِ این مشکلِ عظیمِ بشر است. او می‌بایست بیاید تا کاملیتِ خود را به من و شما بدهد تا ما، همْ از نظر موضع‌ائي این کاملیت را دارا شویم، و هم از نظر زندگی، قادر به پیروی از نمونة کامل او باشیم. در‌کلام خدا می‌خوانیم که: »^۱۸پس همان‌طور‌ که یک گناه موجب محکومیّت همة آدمیان شد، یک کار کاملاً نیک نیز، باعث تبرئه و حیات همه می‌باشد.  ^۱۹و چنانکه بسیاری در نتیجة بی‌اطاعتی یک نفر، گناهكار گشتند، به همان ‌طریق، بسیاری هم در نتیجة اطاعت یک نفر، کاملاً نیک محسوب خواهند شد.« (رومیان ۱۹-۱۸:۵) یا »^۱۹به عبارت دیگر خدا به جای اینكه‌گناهان انسان را به حساب آورد، به وسیلة مسیح با جهان مصالحه نمود«… (دوم‌قرنتیان ۱۹:۵) باشد که امروز شما دوست عزیز به وسیلة ایمان به عیسی مسیح به عنوان خداوند و نجات‌دهندة خود،‌ کاملا نیک گشته دارای حیاتِ جاودان شوید.

آیات ذکر شده در این متن از کتاب‌مقدس ترجمهٔ شریف می‌باشد